تحریم ها تأثیر مخربی بر تولید و صادرات نفت ایران داشته است و از سرمایه گذاری بسیار مورد نیاز در مزارع پیری کشور جلوگیری می کند و مانع از صادر کردن قانونی نفت خام به مشتریان جهانی می شود. با این حال ، با استفاده از طیف وسیعی از تاکتیک های فرار ، ایران موفق شده است تا تحریم ها را دور بزند و یک سطح پایدار - البته بسیار پایین تر - از صادرات خام را حفظ کند. بازار پیچیده منطقه ای نفت خلیج فارس این تاکتیک ها را تسهیل کرده و محیط مناسبی را برای تجارت نفتی فراهم می کند که تحریم های ایالات متحده به عنوان غیرقانونی تعیین می کنند. ایران هوشمندانه از خطوط حمل و نقل شلوغ خلیج فارس و هزارتوی تسهیلات تولید و مراکز تجاری برای خنثی کردن و پنهان کردن منشأ روغن خود سوء استفاده کرده و به آن اجازه می دهد تا خام خود را به خریداران در چین ، سوریه ، ونزوئلا و جاهای دیگر بفروشد. تا زمانی که تحریم های نفت به عنوان بخشی از توافق نامه دیپلماتیک در مورد برنامه هسته ای ایران برداشته نشود ، این کشور به احتمال زیاد به بهره برداری از این تجارت غیرقانونی برای تولید میلیارد ها دلار درآمد برای دولت ادامه خواهد داد.
تاکتیک های فرار
در ماه مه سال 2018 ، دولت ترامپ از توافقنامه هسته ای برنامه جامع اقدام (JCPOA) عقب نشینی کرد و کمپین "حداکثر فشار" را اجرا کرد که شامل تحریم های خرد شده در مورد انرژی ، حمل و نقل ، بیمه و بخش های بانکی بود. این کمپین با هدف کاهش صادرات نفت ایران به صفر. نزدیک شد: صادرات نفتی این کشور از 2. 3 میلیون بشکه در روز (BPD) در ابتدای سال 2018 تقریباً 90 ٪ کاهش یافت و تا اکتبر 2019 به 260،000 بشکه در روز تبدیل شد. ایران ، با این حال ، گزینه های دیگری برای دریافت روغن خود در بازار داشتواد
پس از دهه های تحریم ها و تحریم ها از زمان انقلاب اسلامی در سال 1979 ، ایران به هنر قاچاق و فرار تحریم ها تسلط یافته است. از آنجا که ایالات متحده برای اولین بار واردات نفت ایران را به دنبال بحران گروگان سفارت ایالات متحده در سال 1979 ممنوع اعلام کرد ، ایران طیف وسیعی از تاکتیک ها را برای اطمینان از رسیدن نفت آن به خریداران بین المللی توسعه داده است. در حالی که این تاکتیک های فرار از تحریم ها بیشمار و متنوع است ، آنها به طور کلی در چهار دسته قرار می گیرند ، از جمله: ذخیره کردن روغن در تانکرهای بزرگ در دریا ضمن شناسایی خریداران بالقوه که مایل به خرید روغن غیرقانونی هستند. تغییر نام کشتی و کدهای شناسایی برای خنثی کردن شناسایی تانکرهای روغن آن. با جدا کردن سیستم های شناسایی خودکار کشتی ها ، کشتی های آن "نامرئی" می شوند. و مخفیانه انتقال نفت از طریق انتقال کشتی به کشتی به سایر کشتی های دارای مجوز. با این حال ، کلید موفقیت این تاکتیک ها ، چشم انداز پیچیده صنعت نفت خلیج فارس بوده است.
تجارت نفتی منطقه ای
خلیج فارس مرکز تجارت جهانی نفت است. هشت کشوری که در کنار هم قرار دارند ، حدود 50 ٪ از ذخایر جهانی نفت را در اختیار دارند و بیش از 20 ٪ از مصرف جهانی نفت از تنگه استراتژیک چوک نقطه هورموز عبور می کند. عراق و امارات متحده عربی به عنوان گره های کلیدی در صنعت پیچیده منطقه ای نفت و شبکه زیرساخت ها ، نهادهای شرکت ها ، تانکرهای نفتی و سایر عناصر که باعث فرار تحریم های ایران شده اند ، خدمت می کنند.
روند قاچاق نفتی ایران اغلب در رودخانه شات الاراب/آروند رود که آن را از عراق جدا می کند ، آغاز می شود-منطقه ای که شاهد درگیری هشت ساله وحشیانه ایران و عراق بود. تصاویر ماهواره ای پیچیدگی منطقه تولید کننده نفت جنوبی عراق را همسایه ایران نشان می دهد-منطقه ای که حدود 2. 6 میلیون بشکه در روز از خام عراق صادر می کند. شبکه های پالایشگاه های نفتی ، مخازن ذخیره سازی ، سایت های تولیدی و پایانه های صادراتی بستر جنوب شرقی عراق و جنوب غربی ایران در نزدیکی و در امتداد رودخانه که دو کشور را از هم جدا می کند. ده ها کشتی باری ، کشتی های کوچک ، قایق های ماهیگیری و تانکرهای بزرگ نفتی یا در این آبها در انتظار محموله های جدید عراقی و نفت خام ایرانی هستند و یا به سادگی از آن عبور می کنند. ایران در این منطقه مجتمع و ضعیف تنظیم شده است تا مخفیانه نفت خود را به بازارهای بین المللی سوق دهد.
به گفته مقامات دولت آمریکا، ایران از این آبراه و منطقه ساحلی اطراف شبه جزیره الفاو عراق برای انتقال کشتی به کشتی و ترکیب محموله های نفت خام ایران با محموله های فله از کشورهای دیگر بهره برداری می کند. از طریق مخلوط کردن، ایران می‌تواند مبدا نفت را مخفی کند و تشخیص حضور نفت تحریم‌شده ایران را برای شرکت‌های کشتیرانی و مقامات دولتی بسیار دشوارتر می‌کند. بارنامه های جعلی، مدیریت ضعیف دولتی، و فساد بومی در بنادر عراق - و همچنین شبکه عمیق نیروهای نیابتی و متحدان ایران در دولت عراق - به تسهیل این تاکتیک ها کمک می کند و آن را به گزینه ای پرسود و کم خطر تبدیل می کند که ایران به طور فزاینده ای از آن استفاده می کند. نفت خود را برای خریداران مایل ارسال کند.
امارات متحده عربی، مرکز تجارت جهانی کالاهایی مانند نفت خام و سایر محصولات پالایش شده، و محل انتقال بیشتر نفت منطقه، همچنین زمینه مناسبی را برای پنهان کردن بیشتر منشا نفت و رسیدن به بازارهای جهانی فراهم می کند. امارات متحده عربی مدت‌ها نقطه کانونی در فعالیت‌های مالی و تجارت غیرقانونی جهانی، از جمله شیوه‌های فرار از تحریم‌ها بوده است، و بازیگران سرکش از این کشور به عنوان پایگاهی برای دور زدن تحریم‌ها استفاده می‌کنند. هر روز صدها تانکر نفت و سایر کشتی‌های باری از خطوط ساحلی امارات عبور می‌کنند و منتظر محموله‌های جدید نفت، سوخت‌گیری یا تخلیه محصولات در یکی از چندین بندر بزرگ این کشور هستند. در شرق امارات متحده عربی، بندر فجیره میزبان بزرگترین پایانه نفتی در خاورمیانه است که هر ساله پشتیبانی تعمیر و نگهداری، سوخت انبار و محموله های نفتی را برای هزاران کشتی فراهم می کند. با این همه فعالیت، ردیابی نفت ایران که از آن عبور می‌کند دشوار بوده است.
بهره برداری ایران از امارات متحده عربی برای صادرات نفت خود توجه مقامات آمریکایی را به خود جلب کرده است. در ماه فوریه ، پس از دریافت یک امتیاز از صاحبان یونانی کشتی ، دولت ایالات متحده Achilleas ، یک تانکر را که حدود 2 میلیون بشکه نفت خام داشت ، تصرف کرد. براساس گزارش ها ، این نفت از کشتی دیگری در نزدیکی فوجیر در امارات متحده عربی بر روی آشیل بارگیری شده است ، و مقامات ایالات متحده ادعا می کنند که ایران نفت را پنهان کرده است تا به نظر می رسد که از عراق آمده است. در یک پیچ و تاب جالب ، حاکم فوجیر ، شیخ حمد بن محمد الشقی ، ادعای نفت توقیف شده را مطرح کرد و اظهار داشت که شرکت وی ، شرکت بین المللی نفت و گاز فوجیر ، آن را به طور قانونی از تأمین کنندگان عراق خریداری کرد. در حالی که منشأ واقعی روغن یک راز باقی مانده است ، این پرونده ماهیت تیره و درهم و برهم تجاری تجارت نفتی منطقه را به همراه آورد و فرصت هایی که می تواند برای ایران فراهم کند تا از تحریم ها فرار کند.
غنایم ، توسط اعداد
تحریم های ایران شیوه های فرار از آن توجه مقامات ایالات متحده و بین المللی را به خود جلب کرده است. در ماه مه سال 2020 ، وزارت خزانه داری یک سند 35 صفحه ای را منتشر کرد که راهنمایی هایی را برای "پرداختن به شیوه های فرار غیرقانونی حمل و نقل و تحریم ها" ، از جمله هفت توصیه برای صنعت ارائه داد. علاوه بر آشیل ، مقامات آمریكا کشتی های دیگری را نیز به دست آورده اند كه ادعا می كنند نفت ایران را به ونزوئلا منتقل كرده اند. با وجود این تلاش ها ، نشانه ها حاکی از آن است که تاکتیک های فرار از تحریم های ایران به موفقیت آمیز و حتی افزایش صادرات نفت در بازار خاکستری کمک کرده است.
در حالی که ایران مقداری از روغن خود را به سوریه ، ونزوئلا ، عراق و سایر کشورهای منطقه می فرستد ، بخش قابل توجهی از آن را به خریداران چین ارسال می کند. در واقع ، انگیزه چین در خرید نفت تحریم شده ایران به احتمال زیاد با یک نیاز اقتصادی ارتباط دارد ، زیرا هدف ژئوپلیتیکی خود را برای تضعیف تحریم های ایالات متحده و تسلط اقتصادی انجام می دهد. کپلر ، یک شرکت اطلاعات اطلاعاتی کالاها ، تخمین زد که صادرات ایران در ماه مارس به نزدیک به 900،000 بشکه در روز می رسد ، بیش از دو برابر شدن از 406،000 بشکه در روز در ماه فوریه. خریداران در چین با تخفیف سنگین در صادرات پرخطر و غیرقانونی نفت ایران ، چنان خرید می کنند که تانکرهای نفتی در حال "گرفتگی" بنادر در کشور هستند. شناسایی منشأ واقعی روغن دشوار است ، با این حال ، زیرا اغلب "غیرمستقیم" وارد می شود ، ابتدا از قطب های حمل و نقل در امارات ، مالزی و عمان عبور می کند و یا به سادگی به عنوان روغن "خاورمیانه" می رود. اگرچه تعیین میزان ایران از این فروش دشوار است ، اما برخی تخمین می زنند در کل درآمد نفتی برای کشور در حدود 5 میلیارد دلار در سال 2020 - بهتر از هیچ چیز ، اما با این وجود کاهش قابل توجهی از 53 میلیارد دلار که در سال 2017 به دست آورد.
چشم انداز
در نهایت ، بازگشت به JCPOA و بلند کردن تحریم های یک جانبه ایالات متحده ، تجارت جهانی نفت را برای ایران برای صادرات قانونی باز می کند و تاکتیک های فرار از تحریم های پنهانی را غیر ضروری می کند. اما با ادامه مذاکرات بین دو کشور در وین ، چشم انداز هنوز ناشناخته است. در اول ماه مه ، به نظر می رسید مذاکره کننده اصلی ایران ، عباس آصچی ، نشان می دهد که مذاکرات به جلو پیش می رود ، و حذف تحریم ها بر روی انرژی ، بانکی ، بیمه و بخش حمل و نقل ایران بخشی از هر توافق نامه امضا شده خواهد بود ، "براساس توافق نامه هایی که تاکنون به دست آمده است [در فرآیند مذاکرات]. "یک مقام ناشناس ایالات متحده سپس در تاریخ 6 ماه مه اظهار داشت که می توان در "چند هفته آینده" به توافق رسید ، اما این "در نهایت یک تصمیم سیاسی است که باید در ایران اتخاذ شود."با این حال ، تا زمان دستیابی به توافق ، بدون شک ایران به استفاده از تاکتیک های فرار از تحریم ها ادامه خواهد داد و از همسایگان خود برای دستیابی به مشتریان نفتی خود به نفت در سراسر جهان استفاده می کند.
برت سودتیک یک مشاور امنیت ملی و مشاور در مورد تجزیه و تحلیل ایالت خلیج فارس است ، یک مشاوره در مورد ریسک ژئوپلیتیکی با محوریت خاورمیانه و شمال آفریقا.
دکتری امید شوکری ، دکترا یک محقق تحقیقاتی در دانشکده سیاست و دولت شیطان دانشگاه جورج میسون و یک تحلیلگر با تجزیه و تحلیل ایالتی خلیج فارس است. او نویسنده کتاب اخیراً منتشر شده با عنوان "دیپلماسی انرژی ایالات متحده در حوضه دریای خزر: تغییر روند از سال 2001" است. نظرات بیان شده در این قطعه خودشان هستند.
عکس توسط علی محمدی/بلومبرگ از طریق گتی تصاویر
انستیتوی خاورمیانه (MEI) یک سازمان مستقل ، غیر حزبی ، غیر انتفاعی است. این امر به دفاع نمی پردازد و عقاید دانشمندان آن خودشان هستند. MEI از کمکهای مالی استقبال می کند ، اما تنها کنترل تحریریه را بر کار خود حفظ می کند و انتشارات آن فقط نظرات نویسندگان را منعکس می کند. برای لیستی از اهدا کنندگان MEI ، لطفاً روی او کلیک کنید.< SPAN> امید شوکری ، دکترا یک دانشمند تحقیقاتی در دانشکده سیاست و دولت شیطان دانشگاه جورج میسون و یک تحلیلگر با تجزیه و تحلیل ایالتی خلیج فارس است. او نویسنده کتاب اخیراً منتشر شده با عنوان "دیپلماسی انرژی ایالات متحده در حوضه دریای خزر: تغییر روند از سال 2001" است. نظرات بیان شده در این قطعه خودشان هستند.
