ما با اشتراک مستقیم شخص اول ، که به طور شفاف داده های مشتری را جمع می کند ، راحت تر از آن هستیم که با اشتراک شخص ثالث که سعی در پیگیری رفتار آنلاین دارد ، راحت تر هستیم.[Visual Generation / Getty Images]
مشتریان به طور فزاینده ای از به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی دریغ می کنند. در اینجا چند روش ارائه شده است که شرکت های رسانه ای می توانند این ترس ها را کاهش داده و یک رابطه قابل اعتماد ایجاد کنند.
مارتین کان
مقاله را به اشتراک بگذارید
موارد زیر را تصور کنید: شخصی وب سایت شما را مشاهده می کند یا برنامه شما را بارگیری می کند و پاپ آپ به ظاهر می گوید: "ما می خواهیم شما را ردیابی کنیم تا بتوانیم تجربه شما را بهتر کنیم-بله یا خیر؟"در آن لحظه ، شخص چیزی را تجربه نکرده است. آنها فقط به آنجا رسیدند. آنها نمی توانند یک تجربه خوب را ارزیابی کنند زیرا هنوز تجربه ای نداشته اند.
با این حال ، مقررات مانند مقررات مربوط به حمایت از داده های عمومی اروپا (GDPR) و چارچوب های صنعت مانند شفافیت ردیابی برنامه اپل (ATT) به این نوع رضایت نیاز دارند. در موارد دیگر ، شرکت ها با جستجوی مجوز استفاده از داده های مشتری ، سعی در انجام کار صحیح دارند. و اکثریت قریب به اتفاق مصرف کنندگان - 86 ٪ در آخرین وضعیت ما از نظرسنجی مشتری متصل - می گویند که آنها می خواهند بدانند چه موقع و چگونه از داده های آنها استفاده می شود.
برای یک ناشر یا ارائه دهنده رسانه ، نتیجه همیشه تنش بین حریم خصوصی و شخصی سازی است: نیاز به ایجاد یک تجربه پاداش دهنده و مرتبط برای مشترکان در زمینه محیطی که باعث می شود به اشتراک گذاری داده ها تا حدودی مشکوک باشد.
مصرف کنندگان به طور مداوم در حال انجام محاسبه حریم خصوصی در سر خود هستند که هزینه ها و مزایا کمی تیره و تار است.
در نتیجه ، مصرف کنندگان به طور مداوم در حال انجام محاسبه حریم خصوصی در سر خود هستند که هزینه ها و مزایا کمی تیره و تار است. آیا ما داده های شخصی خود را تجارت می کنیم و برای دریافت محتوای مورد نظر خود به ردیابی ارسال می کنیم؟و اصطلاحات مانند "ردیابی" حتی به چه معنی است؟
وقتی صحبت از حریم خصوصی می شود ، مردم متناقض هستند. ما یک چیز را می گوییم و دیگری را انجام می دهیم. ما خواستار شفافیت هستیم اما شرایط و ضوابط را نمی خوانیم. در نظرسنجی ما ، 54 ٪ از پاسخ دهندگان گفتند که ترجیح می دهند داده ها را کاملاً خصوصی نگه دارند. با این حال ، موفقیت شخصی سازان جمعی مانند آمازون ، علی بابا ، نتفلیکس و فیس بوک - سیستم عامل هایی که از داده های خصوصی برای ارائه محتوای مربوطه استفاده می کنند - ثابت می کند که اکثریت قریب به اتفاق ما کاملاً خوشحالیم که حداقل بعضی اوقات داده ها را به اشتراک می گذاریم.
ناشر یا بازاریاب چه کاری باید انجام دهد؟چگونه می توانیم پرونده را انتخاب کنیم؟
حل پارادوکس حریم خصوصی
تنش ظاهری بین دلخوشی مصرف کنندگان برای حفظ حریم خصوصی و رفتار واقعی آنها ، پارادوکس حریم خصوصی نامیده می شود. به نظر می رسد ، نظریه های زیادی در مورد پارادوکس حریم خصوصی وجود دارد - از جمله مواردی که وجود ندارد. مروری دقیق از ادبیات دانشگاهی 35 توضیح در 32 مطالعه مختلف را نشان داد.
در اینجا مطالعاتی در مورد گفتگو سازنده با مشتریان در مورد تبادل ارزش در بازاریابی به ما می گوید:
در چند سال گذشته ، افزایش چشمگیر در نسبت افرادی که به ما می گویند احساس می کنند کنترل خود را از دست می دهند ، افزایش یافته است.
حس کنترل را فراهم کنید
مانند جنت جکسون - برای استفاده از مرجع قابل تشخیص برای نسل Brat Pack - ما واقعاً می خواهیم "کنترل".
در چند سال گذشته ، افزایش چشمگیر در نسبت افرادی که به ما می گویند احساس می کنند کنترل خود را از دست می دهند ، افزایش یافته است. در نظرسنجی ما ، درصد پاسخ دهندگان که احساس می کردند فاقد کنترل اطلاعات شخصی از 46 ٪ در سال 2019 به 61 ٪ در سال 2020 رسیده اند.
81 ٪ نگران کننده از پاسخ دهندگان به یک تحقیق تحقیقاتی پیو اعتراف کردند که احساس می کنند تقریباً "هیچ کنترلی" بر شرکت هایی که داده های خود را جمع آوری می کنند ، ندارند. این احساس به ویژه در ایالات متحده حاد است. هنگامی که مصرف کنندگان در ایالات متحده و E. U. از آنها سؤال شد كه آیا در آینده از جمع آوری داده ها خودداری می كنند ، مصرف كنندگان آمریكا 1. 5 برابر بیشتر از این بودند كه بله بگویند.
چرا؟یک توضیح احتمالی این است که - برای همه متناسب بودن و شروع آن - GDPR حس کنترل را فراهم می کند. در آمریکا ، قانون و ابزارهای ما هاج و ابزارهای ما نیست. نشان داده شده است که مردم وقتی معتقدند می توانند آنچه را که به اشتراک می گذارند ، داده ها را کنترل کنند ، داده ها را بسیار مایل تر به اشتراک می گذارند.
مردم به احتمال زیاد می گفتند اگر ارزش آنها در مبادله خاص باشد ، اطلاعات شخصی را ارائه می دهند.
مزایای مبادله ارزش در بازاریابی را توضیح دهید
این برند وظیفه دارد که مبادله ارزش حریم خصوصی در بازاریابی را به صورت مشخص و مثبت توصیف کند. بینش در اینجا این است که مزایای خوب ترسیم شده اغلب ممکن است از خطرات انتزاعی بالاتر باشد-و تهدیدهای حریم خصوصی معمولاً انتزاعی است. مثبت و متمرکز باشید ، زیرا شواهدی وجود دارد که ذکر خطرات باعث عصبی شدن افراد می شود.
در نظرسنجی ما ، مردم به احتمال زیاد می گویند اگر ارزش دریافتی در مبدأ خاص باشد ، اطلاعات شخصی را ارائه می دهند: 51 ٪ این کار را برای تخفیف ، 33 ٪ برای محتوای بهتر و 14 ٪ برای تبلیغات مرتبط انجام می دهند..
ایده این است که به مصرف کننده حس جذابیت تجربه شخصی خود را به شما بدهد ، بنابراین هر داده ای که ارائه می دهد پاداش می گیرد. به عنوان مثال ، در یک مطالعه ، تبلیغی برای یک شرکت اجاره ای با استفاده از موقعیت فیزیکی شخص بهتر انجام می شود که توضیح داده شد که از داده های مکان به طور خاص برای ذکر خدمات موجود در جای دیگر استفاده شده است.
یک مطالعه نشان داد که ما با اشتراک مستقیم شخص اول ، که به طور شفاف داده های مشتری را جمع می کند ، بسیار راحت تر هستیم ، از اینکه با اشتراک شخص ثالث که سعی در پیگیری رفتار آنلاین دارد ، هستیم. دومی ، هنگامی که فاش شد ، در واقع 24 ٪ بهره خرید را کاهش داد. در مقابل ، استفاده از روشهای آشکار جمع آوری داده ها می تواند علاقه و بازسازی اعتماد را بازگرداند.
فرض نکنید همه مردم یکسان هستند
غالباً فرض بر این است که نگرش به حریم خصوصی آنلاین از نظر جمعیتی تعیین می شود. Boomers و Gen X پارانوئیدهای فرهنگی هستند ، در حالی که Millennials و Gen Z آرام تر هستند. به نظر می رسد که این نگرش ها بیشتر از نمایش های ما تابعی از شخصیت های ما هستند: آنها یک ذهنیت هستند.
مطالعه ای که سال گذشته منتشر شد ، حدود یک سوم از جمعیت آنلاین را به عنوان "فعالیت های حریم خصوصی" ، آگاه تر و آگاه تر معرفی کرد. این "بازی ها" به جای عقب نشینی از به اشتراک گذاری داده ها ، دو برابر بیشتر از این بودند که سابقه خرید خود را در ازای توصیه های بهتر به اشتراک بگذارند. در حالی که بسیاری از جوانان در این گروه وجود دارند ، سن عامل تعیین کننده نیست.
به همان روشی که شما از علوم داده و مدل های پیش بینی شده برای شخصی سازی پیشنهادات استفاده می کنید ، از این ابزارها برای تحریک ذهنیت حریم خصوصی مصرف کنندگان استفاده می کنید.
بنابراین مکالمه حریم خصوصی در بین گروه های مختلف متفاوت خواهد بود و این گروه ها به احتمال زیاد براساس سن ، جنس یا درآمد تقسیم نمی شوند."Actives" فقط به اطلاعات بیشتری نیاز دارند - هرچه بهتر باشد. کسانی که به اشتراک گذاری اطلاعات خود را رد می کنند ، به ظن های خود نیاز دارند. این به بازاریاب بستگی دارد که بفهمد هر مصرف کننده در کدام بخش ساکن است.
خط پایین: به همان روشی که شما از علوم داده و مدل های پیش بینی شده برای شخصی سازی پیشنهادات استفاده می کنید ، از این ابزارها برای تحریک ذهنیت حریم خصوصی مصرف کنندگان استفاده می کنید.
و به یاد داشته باشید ، همیشه می توانید چیز جدیدی را امتحان کنید. از مردم بخواهید که داده ها را پس از اینکه به آنها ارزشی داده اید به اشتراک بگذارید - قلب مبادله ارزش در بازاریابی. صریح باشیداز آنها بپرسید که چه احساسی دارند. قوانین انسانی هنوز اعمال می شود: اعتماد چیزی است که به دست می آید ، نه فقط داده می شود.
اعتماد با ارزش ترین ارز صنعت رسانه است
برای اینکه شرکت های رسانه ای بتوانند برای توجه به جنگ فزاینده ای بپردازند ، باید اعتماد خود را به مشتریان خود ثابت کنند و آنها شایسته رضایت برای استفاده از داده های خود با خیال راحت و مؤثر هستند. کشف کنید که چه اقداماتی را می توان برای به دست آوردن آن اعتماد انجام داد.
